Becoming Bird

Becoming bird bestaat uit 4 sculpturen verstopt in de tuin van De Bewearschole. Zij imiteren het geluid van spechten door dit geluid op dezelfde manier te laten ontstaan: door met hun kop op de boom te hameren. De sculpturen bepalen zelf wanneer ze roffelen en reageren op elkaar zonder dat wij daar controle over hebben.

De specht is geen zeldzame vogel. Met name op de Kop van Schouwen komt hij veel voor. De meeste mensen zullen hem herkennen en er een persoonlijke herinnering aan hebben. Al deze herinneringen vormen samen een beeld van wat een specht is.

Op Schouwen-Duivenland speelt de natuur een belangrijke rol in het bestaan van veel mensen. Het bos, de duinen, de zee: we merkten veel liefde voor het landschap onder de bewoners. Menselijk is het dan ook om de plek graag te willen houden zoals hij is. Technische ingrepen in het landschap maken dit mogelijk. Door het water te bedwingen met de bouw van dijken, kunnen wij blijven leven op het eiland én blijft de natuur bewaard. Deze technische ingrepen vinden hun oorsprong vaak in het kopiëren van een natuurfenomeen. Voorbeelden van deze biomimicry zijn overal om ons heen. Zo kopiëren we ook vogels, die eigenschappen hebben waar de mens als eeuwen jaloers op is. Een kanarie kan de aanwezigheid van koolmonoxide bij de haard eerder aanvoelen dan wij. Zwaluwen hielpen het weer te voorspellen. Daarnaast willen ook graag grenzeloos kunnen reizen en vliegen. Eigenschappen die we inmiddels met succes hebben kunnen kopiëren.

Met al onze technische uitvindingen en ingrepen hebben we steeds meer invloed op de natuurlijke omgeving. Maar is er door deze invloed eigenlijk nog wel sprake van natuur? De duinen, het bos, de bomen en de spechten zijn hier op Schouwen voor een belangrijk deel door menselijk toedoen. Zijn de 'echte' spechten hierdoor misschien ook deels technisch van aard?

Laten we onze omgeving steeds meer lijken op deze technische specht? Of worden we misschien juist zelf steeds meer vogel?